Filosofe Hannah Arendt vergeleek het menselijk samenleven ooit met het samen rond een tafel zitten. De tafel verbindt ons met elkaar. Tegelijkertijd zitten we allemaal op een andere plek en ook zijn onze posities ten opzichte van elkaar verschillend. Zo ziet iedereen de tafel – lees: de werkelijkheid – op zijn eigen manier. Aan De Tafel van Sofie wisselen kinderen en jongeren, aan de hand van filosofische vragen, met elkaar van gedachten over hún perspectief op (aspecten van) de werkelijkheid.